Beelddenken en begripsdenken
Iedereen wordt als beelddenker geboren – pas later leer je begripsdenken
Beelddenken is een intuïtieve wijze waarop informatie wordt opgenomen en verwerkt (denk aan hoe kleine kinderen snel iets leren door al hun zintuigen te gebruiken). Met dit vermogen wordt iedereen geboren. Door taalontwikkeling en verdere opleiding komt daar begripsdenken bij: gestructureerd en systematisch informatie verwerken.
Het begripsdenken neemt bij veel mensen al jong de plaats in van het oorspronkelijke intuïtieve beelddenken. Maar niet bij iedereen en bij niemand compleet. Iedereen gebruikt een mix van beelddenken en begripsdenken. Mensen worden beelddenker genoemd als ze sterk gebruik blijven maken van beelddenken.
Het beelddenken geeft ons het vermogen op een vindingrijke, creatieve manier tot oplossingen te komen die niet zo voor de hand liggen. Dat hebben we hard nodig in een maatschappij die continu aan veranderingen onderhevig is en doorlopend behoefte heeft aan innovatie. Het begripsdenken helpt ons bij de uitwerking van ideeën.
De een heeft voorkeur voor beelddenken de ander voor begripsdenken
In het onderwijs gaat steeds meer leven dat kinderen een voorkeur houden voor (het aangeboren) beelddenken en niet voor (het aangeleerde) begripsdenken waarop het onderwijs zich primair richt. Weinigen realiseren zich dat deze voorkeur ook als volwassene blijft bestaan. Naar gelang iemands voorkeur noemen we hem beelddenker of begripsdenker.
Beelddenkers leggen verbanden, begripsdenkers maken een analyse
Beelddenkers maken gebruik van verbale en non verbale informatie en hun ervaring. Zij koppelen deze informatie (onbewust) aan elkaar. Het zijn geboren systeemdenkers, die voor iedere situatie weer een aparte oplossing bedenken. Begripsdenkers abstraheren de feiten en trekken op grond daarvan conclusies, het zijn meer analisten.
Verschillen tussen beelddenkers en begripsdenkers
De verschillen tussen beelddenkers en begripsdenkers komen in werk en privé tot uiting in de wijze waarop zij communiceren, ordenen, organiseren, hun werk aanpakken, ideeën inbrengen en leren/studeren.
Beelddenken en dyslexie
Een aantal beelddenkers, maar lang niet iedereen, ondervindt taalproblemen. Dat uit zich doordat ze niet makkelijk op woorden kunnen komen of moeite hebben met spelling en schrijven. In het onderwijs krijgen ze vaak te horen dat ze dyslectisch zijn. De achterliggende oorzaak wordt vaak niet onderkend en de positieve keerzijde niet opgemerkt: beelddenkers hebben eigen specifieke kwaliteiten.
boek: ’Beelddenken en begripsdenken: een wereld van verschil; Atlas van het beelddenken’
Meer inzicht in de verschillen tussen beelddenken en begripsdenken geeft het boek: ‘Beelddenken en begripsdenken; een wereld van verschil; Atlas van het beelddenken‘ waarvan ik een van de twee auteurs ben. In menig bibliotheek is dit in te zien.